biraz zor oluyor ama alışmak zorundayızz burda kurmaya çalıştığımız ortak yeni hayatımıza paşamla birlikte... fazla sevmeme rağmen ANKARA'yı çok özlediğimi hissediyorum günden güne daha fazla. daha doğrusu dostalarımı özlüyorum, çay muhabettlerini özlüyorum, keşke gidebildiğim her yere onlarıda yanımda getirebilsem. biliyorum çok uzak bir ihtimal ama eski evime okuluma geri gitmeyi istiyorum:)))))
ama beyazlar altındaki şehre alışmak zorundayım. tek destekçim paşam. arada bir ona bakıp iyiki varsın, iyiki benimle bu şehirdesin diyorum... neyse en azından bir kaç gün sonra az bir süreliğine de olsa yeniden ankaradayım....
7 Ocak 2010 Perşembe
Kaydol:
Yorumlar (Atom)